Της Νάνσυ Μπίσκα, Γράφοντας σε πρώτο πρόσωπο, “Charismag”
«Το πραγματικό ταξίδι της ανακάλυψης δεν συνίσταται στην αναζήτηση νέων τοπίων, αλλά στην απόκτηση νέας προοπτικής». Με αυτό το απόφθεγμα του Μαρσέλ Προυστ, η φοιτήτρια του Πανεπιστημίου St. John’s Αλέξα Τσουγκράνες περιγράφει τη νέα προοπτική με την οποία βλέπει την Ελλάδα μετά την πρόσφατη επίσκεψή της στη χώρα.
Προερχόμενη από μικτό γάμο η Αλέξα δεν είχε επισκεφθεί ποτέ την Ελλάδα. Κάθε σχετική έκκληση προς τα μέλη της οικογένειά της έπεφτε στο κενό καθώς οι μνήμες του παρελθόντος και τα δημοσιεύματα που διάβαζαν στον Τύπο για τη χώρα τους προκαλούσαν φόβο.
Οι γονείς του πατέρα της έλκουν την καταγωγή τους από την Περίστα της Ναυπακτίας. «Ο παππούς και η γιαγιά μου έζησαν κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ’40 και του ’50 σε ακραίες συνθήκες φτώχειας απομονωμένοι στο ορεινό χωριό τους λόγω του Β’ Παγκοσμίου πολέμου. Ένας σεισμός στη γενέτειρα τους κατέστρεψε τις μουριές στερώντας τους το μοναδικό εισόδημα που είχαν. Γι αυτό, έφηβοι τότε μετανάστευσαν στην Αμερική και δεν επέστρεψαν ποτέ», εξηγεί η Αλέξα.
Η Αλέξα μαζί με 29 φοιτητές συμμετείχε στο διεπιστημονικό πρόγραμμα «Νέα Ελληνική Γλώσσα και Διεθνές Management» που πραγματοποιήθηκε από τις 22 έως και 30 Μαΐου 2017 στην Ελλάδα με τη γενναιόδωρη υποστήριξη του Ελληνοκύπριου επιχειρηματία Νίκου Μούγιαρη. Τους 30 φοιτητές συνοδέψαμε στην Ελλάδα με τον διευθυντή του Τμήματος Management του Peter J. Tobin College of Business, Δρ. Γιάννη Αγγελίδη.
«Η Ελλάδα ήταν μια μαθησιακή εμπειρία ζωής. Συνδέθηκα με τις ρίζες μου, κατανόησα τις ιστορικές συνθήκες που συνδέονται με τις αφηγήσεις των γονέων του πατέρα μου και πλέον μπορώ να τους πείσω ότι δεν έχουν τίποτε να φοβηθούν στην Ελλάδα» λέει η Αλέξα. «Μία από τις σημαντικότερες εμπειρίες μου στο ταξίδι αυτό ήταν το γεγονός ότι βίωσα το φιλότιμο στον ελληνικό τρόπο ζωής. Παρά τις οικονομικές, πολιτικές και κοινωνικές προκλήσεις που αντιμετωπίζει η χώρα οι Έλληνες παραμένουν φιλόξενοι, αλληλέγγυοι και επιδεικνύουν συμπόνια στους μετανάστες. Διατηρούν την ελπίδα και αγωνίζονται για ένα καλύτερο μέλλον. Άντλησα έμπνευση από την Ελλάδα και βλέπω τον κόσμο διαφορετικά».
«Ήξερα ότι η Ελλάδα θα ήταν όμορφη», λέει η Ναόμι Τσαρλς, «ωστόσο η εμπειρία μου
υπερέβη τις προσδοκίες μου κατά πολύ. Ο λαός, το φαγητό και τα αξιοθέατα θα μείνουν ανεξίτηλα στη μνήμη μου. Αυτό όμως που υιοθέτησα στην καθημερινότητά μου είναι η ιδέα του φιλότιμου. Και σίγουρα ο ελληνικός λαός είναι φιλότιμος. Το πάθος τους και η διάθεσή τους να κάνουν το καλό για τον συνάνθρωπο είναι εκπληκτικό».
Στο πλαίσιο του μαθήματος των Νέων Ελληνικών και Ελληνικού Πολιτισμού στο Πανεπιστήμιο του St. John’s, διδάσκω τις ανθρωποκεντρικές αξίες του Ελληνισμού. Ανάμεσα σε αυτές, εξετάζουμε την έννοια της λέξης «φιλότιμο». Όταν ο Νίκος Μουγιάρης μας επισκέφθηκε στο Πανεπιστήμιο λίγες ημέρες πριν την αναχώρησή μας για την Ελλάδα, οι φοιτητές αναφέρθηκαν στο δικό του φιλότιμο για να εκφράσουν την ευγνωμοσύνη τους. Ήταν μεγάλη η έκπληξη και η συγκίνηση μου όταν κατά τη διάρκεια της επίσκεψης και ξενάγησής μας στην Ελληνική Βουλή διαπίστωσα ότι μία φοιτήτρια του Δρ. Αγγελίδη, Περουβιανής καταγωγής, η Μαριάνα Γκόμεζ είχε κάνει τατουάζ τη λέξη «φιλότιμο» στον ώμο της.
Οι φοιτητές εξέφραζαν τον ενθουσιασμό τους με αναρτήσεις στα κοινωνικά μέσα δικτύωσης ενώ στο πλαίσιο του μαθήματος των Νέων Ελληνικών κρατούσαν ημερολόγιο όπου κατέγραφαν καθημερινά τις εμπειρίες και εντυπώσεις τους.
Πλάι στους Αμερικανούς φοιτητές, βίωσα κι εγώ, τη μοναδική ομορφιά του τόπου μας, τη λαμπρότητα του φωτός, το απέραντο γαλάζιο του ουρανού και της θάλασσας, την πλούσια ιστορική κληρονομιά και τη γευστικότητα της υγιεινής διατροφής μας. Διαπίστωσα τoν υψηλό επαγγελματισμό σε όλες τις τουριστικές υπηρεσίες και βίωσα τη φιλοξενία των συμπατριωτών μας είτε επρόκειτο για οργανισμούς και φορείς είτε για καταστήματα και εστιατόρια. Εντύπωση προκάλεσε στους φοιτητές το γεγονός ότι οι ιδιοκτήτες και σερβιτόροι των εστιατορίων κάθονταν στα τραπέζια μαζί τους και τους έδιναν την ευκαιρία να εξασκήσουν τα ελληνικά τους.
Το πρόγραμμα περιελάμβανε επισκέψεις στην Ελληνική Βουλή, την Ελληνοαμερικανική Ένωση, την Αντιπροσωπεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Ελλάδα, το ίδρυμα Fulbright, το Αμερικανοελληνικό Εμπορικό Επιμελητήριο και πετυχημένες και πρωτοπόρες επιχειρήσεις στην Αθήνα και τον Πειραιά.
Επίσης, επισκεφθήκαμε την Ακρόπολη και το νέο μουσείο της, τους αρχαιολογικούς χώρους των Δελφών, το Παναθηναϊκό Στάδιο, τους Στύλους του Ολυμπίου Διός, το Ναό του Ποσειδώνα στο Σούνιο, τον Λυκαβηττό και την Ύδρα και παρακολουθήσαμε μαθήματα ελληνικού χορού και ελληνικής διατροφής και άλλες πολιτιστικές εκδηλώσεις.
Είμαι ευγνώμων στην πρόεδρο του Τμήματος Γλωσσών και Φιλολογίας Δρ. Ζωή Πετροπούλου που εμπνεύστηκε και εργάσθηκε για την πραγματοποίηση του προγράμματος αυτού και στον Νίκο Μούγιαρη που το χρηματοδότησε. Με αυτό τον τρόπο ζωντανεύει η τάξη και εξελληνίζουμε τους νέους και νέες όπως τον εννοούσαν οι πρόγονοί μας. Δηλαδή, η μετοχή στην Ελληνική Παιδεία όλων των ανθρώπων, ανεξαρτήτου χρώματος, θρησκείας και καταγωγής.
Είμαι ιδιαίτερα συγκινημένη διότι γνωρίζω ότι αυτά τα παιδιά, που σπουδάζουν την Ελληνική Γλώσσα και Πολιτισμό στην Αμερική, έχουν ήδη γίνει οι καλύτεροι πρεσβευτές της χώρας μας και του πολιτισμού μας. Ενός πολιτισμού που τον έχουν ήδη αγκαλιάσει και κάνει δικό τους.
*Η Νάνσυ Μπίσκα διδάσκει Νέα Ελληνικά και Ελληνικό Πολιτισμό στα πανεπιστήμια Adelphi και St. Johns στη Νέα Υόρκη
Οι γονείς του πατέρα της έλκουν την καταγωγή τους από την Περίστα της Ναυπακτίας. «Ο παππούς και η γιαγιά μου έζησαν κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ’40 και του ’50 σε ακραίες συνθήκες φτώχειας απομονωμένοι στο ορεινό χωριό τους λόγω του Β’ Παγκοσμίου πολέμου. Ένας σεισμός στη γενέτειρα τους κατέστρεψε τις μουριές στερώντας τους το μοναδικό εισόδημα που είχαν. Γι αυτό, έφηβοι τότε μετανάστευσαν στην Αμερική και δεν επέστρεψαν ποτέ», εξηγεί η Αλέξα.
«Ήξερα ότι η Ελλάδα θα ήταν όμορφη», λέει η Ναόμι Τσαρλς, «ωστόσο η εμπειρία μου
