Μία 30μελής Επιτροπή γνωστών και καταξιωμένων επιστημονικά εκπαιδευτικών της ομογένειας της Αμερικής το 1999 μελέτησε το ζήτημα της Ελληνόγλωσσης Παιδείας, κατόπιν σχετικής πρωτοβουλίας του τότε Αρχιεπισκόπου Αμερικής Σπυρίδωνα. Δυστυχώς το πόρισμα αυτό δεν αξιοποιήθηκε ποτέ από τους αρμόδιους φορείς. Η μελέτη δημοσιεύθηκε σε βιβλίο στην Αγγλική γλώσσα και αργότερα μεταφράστηκε στα Ελληνικά.
Στην παρούσα δημοσίευση μπορείτε να διαβάσετε το Πόρισμα Επιτροπής Ρασσιά στα Ελληνικά και το Ερωτηματολόγιο Επιτροπής Ρασσιά. Παραθέτω παρακάτω σχετική επιστολή του τότε Αρχιεπισκόπου Σπυρίδωνα.
Περισσότερες πληροφορίες μπορεί να βρει ο ενδιαφερόμενος αναγνώστης στην ιστοσελίδα του πρώην Αρχιεπισκόπου Αμερικής Σπυρίδωνα
Dr. Manos Danezis posted in his page (Manos Danezis) in Greek the “Boy and Girl” story in “Morphogeny”, a book by Pablo J.Luis Molinero. I found it in English. Here it is:
“In a mother’s womb were two babies.
One asked the other: “Do you believe in life after delivery?” The other replied, “Why, of course. There has to be something after delivery. Maybe we are here to prepare ourselves for what we will be later.”
Δρ. Μάνος Δανέζης: Ας καταλάβουμε ότι το Σύμπαν απλώνεται παντού γύρω μας με τρόπο που δεν αντιλαμβάνονται οι αισθήσεις μας. Το αόρατο αυτό Σύμπαν είναι γεμάτο από νόμους και πραγματικότητες που δεν εκφράζονται με όσα «κλασικά» μαθαίνουμε στα σχολεία μας. Αυτό το αόρατο στις αισθήσεις μας γεγονός, συνεχώς αποκαλύπτεται πειραματικά από τη σύγχρονη επιστημονική πραγματικότητα. (Ευχαριστώ τον αγαπητό φίλο John G-Mach για την αποστολή του επόμενου άρθρου το οποίο και αναδημοσιεύω).
Υπάρχει ζωή μετά τον τοκετό, Pablo J. Luis Molinero, «Morphogeny»
Στη μήτρα μιας μητέρας βρίσκονται δύο μωρά. Το ένα ρωτά το άλλο: «Πιστεύεις στη ζωή μετά τον τοκετό;» κι εκείνο απάντησε, «Γιατί ρωτάς; Φυσικά. Κάτι θα υπάρχει μετά τον τοκετό. Μπορεί να είμαστε εδώ για να προετοιμαστούμε, για αυτό που θα ακολουθήσει αργότερα.»«Ανοησίες», είπε το πρώτο. «Δεν υπάρχει ζωή μετά τον τοκετό. Τι είδους ζωή θα ήταν αυτή»;
Της Νάνσυ Μπίσκα
Οι ημέρες των Χριστουγέννων, της Πρωτοχρονιάς αλλά και των Φώτων προσφέρουν μία μοναδική ευκαιρία για ενδοσκόπηση, περισυλλογή και εσωτερική αναμόρφωση. Με οδηγό, την αξεπέραστη σε αξία, ελληνική γλώσσα θα προσεγγίσουμε ορισμένες λέξεις που χρησιμοπούμε καθημερινά χωρίς να αντιλαμβανόμαστε τη βαθύτερη σημασία τους.
Η κατανόηση λέξεων όπως η Αλήθεια, η Γνώση, η Συνείδηση, η Μετάνοια, η Συγγνώμη και η Συγχώρεση συμβάλει στο να καταστεί ο ανθρώπινος ιστός της κοινωνίας μας πιο συνεκτικός. Σύμφωνα με τον Επίκουρο Καθηγητή Αστροφυσικής του Πανεπιστημίου Αθηνών Μάνο Δανέζη[1], το εννοιολογικό περιεχόμενο αυτών των λέξεων συμβαδίζει απολύτως με τη Σύγχρονη Επιστήμη καθώς η «Γνώση» και η «Συνείδηση» αναφέρονται σε παρελθοντικές ψεύτικες και παραπλανητικές πληροφορίες οι οποίες δημιουργούνται στο πλαίσιο της εγκεφαλικής εικονικής πραγματικότητας[2].
Ο Αριστοτέλης μας υπενθυμίζει ότι «Πάντες ἄνθρωποι τοῦ εἰδέναι ὀρέγονται φύσει». Δηλαδή όλοι οι άνθρωποι από τη φύση τους επιθυμούν την γνώση. Λέμε, μάλιστα, ότι αναζητούμε την αλήθεια μέσω της γνώσης. Τι σημαίνει όμως «Αλήθεια» και τι «Γνώση;»
Το βιβλίο με τίτλο οι «ΟΙ ΚΙΝΔΥΝΟΙ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΑ ΜΕΣΑ ΔΙΑΣΩΣΕΩΣ ΑΥΤΟΥ» εμπεριέχει δύο μελέτες από τον Επίσκοπο Βοστώνης Ιωακείμ, αναδημοσιευόμενες από τον «Εθνικό Κήρυκα» της Νέας Υόρκης υπό την επιμέλεια του Ιερατικού Συνδέσμου της Επιτροπής Βοστώνης. Η Έκδοση έγινε τον Σεπτέμβριο του 1926.
Το περιεχόμενο του βιβλίου αφορά στην αγωνία και ανησυχία για την αφομοίωση του Ελληνισμού στις ΗΠΑ και προτείνει μέτρα για την αντιμετώπισή του, για τη διατήρηση των Ελληνικών παραδόσεων και της προγονικής γλώσσας!
«Φέρτε πίσω τους Έλληνες» δήλωσε στο τεύχος 238 του «Δαυλού», ο Αμερικανός διανοούμενος Bruce Thorton. “Ο Ελληνισμός δεν θα πεθάνει ποτέ, είναι η πρώτη και τελευταία ελπίδα της ἀνθρωπότητας. Οι Ελληνικές ιδέες για τον Πολιτισμό έδωσαν στην ανθρωπότητα τη μοναδική ελπίδα για ελευθερία και αξιοπρέπεια» δηλώνουν στο παρόν τεύχος (240) οι Αμερικανοί συνάδελφοί του και γνωστοί συγγραφείς του βιβλίου «Ποιος σκότωσε τον Όμηρο;», Victor Hanson και John Heath. Ο «Δαυλός» κατέγραψε τη συνομιλία του με τους δυο διανοούμενους, που είχε ως θέμα της την παγκοσμιότητα και διαχρονικότητα του Ελληνισμού.
«Η Θρησκεία περιορίζει τον πολιτισμό, στερείται λογικής από τη φύση της και αποτελεί τροχοπέδη στην Παγκοσμιότητα».
Nάνσυ Μπίσκα: Ποιες πιστεύετε ότι είναι οι προϋποθέσεις για μία ‘υγιή’ παγκοσμιότητα; Ποια είναι τα στοιχεία εκείνα που ενώνουν την ανθρωπότητα και ποια την διχάζουν;
This is my original unedited interview with Professor Bruce S. Thornton of the University of California at Fresno, published in Greek on Davlos Magazine (No. 238. Oct. 2001. pp.15255 15264)
Q. Would you comment please upon the two trends currently influencing American Academia today, that is, “Postmodernism” and “Multiculturalism?”
Postmodernism is an intellectually incoherent and childish fashion whose inconsistencies and errors of logic are easily identified. Briefly, postmodernism denies the possibility of stable truth, meaning, identity, etc. but of course itself is an ideology which claims to be meaningful and true. It’s like the old Greek riddle: ´All Cretans are liars.’ A Cretan said this! Postmodernism is not new, the radical Sophists of the later fifth century B.C. are their forefathers.
Multiculturalism is the heir of the romantic nationalism that emerged in Germany in the 19th century and whose monstrous offspring include fascism. The idea that individuals are to be defined and validated by their accidental birth into an ethnic category possessing mystical, unique qualities is irreconcilable with liberal democracy, which sees individuals as the locus of rights, not groups. Multiculturalism spawns identity politics, the attempt to secure privileges, rights, etc. for whole categories. Finally, these categories in the U.S. are predicated on victimization of the groups have validity because they are presumably the victims of oppression and exclusion. Thus, multiculturalism insidiously institutionalizes inferiority, since the victim is by definition less powerful than the victimizer.
Q. Why in your opinion these tendencies were created and supported by so many influential professors and how the academic society can accept the scientific falsehood (with pseudoscientific arguments and techniques) in the American Universities?
Το ενδιαφέρον θέμα της σχέσης της Αρχαίας Ελληνικής Φιλοσοφίας και του Χριστιανισμού καθώς και τις διαφορές μεταξύ Επιστήμης και Επιστημονικής Κοσμοθεωρίας πραγματεύεται στην εποχή της παγκοσμιοποίησης στη συνέντευξη που έδωσε στη Νάνσυ Μπίσκα, ο γνωστός καθηγητής Αστροφυσικής κ. Μάνος Δανέζης.
Περιοδικό “Ελληνική Αγωγή”, Ιούνιος 2001
Ν. Μπ. Το αντικείμενο της επιστήμης σας είναι πραγματικά τόσο εντυπωσιακό για όλους εμάς κ. Δανέζη..
Μ. Δ.Εξακολουθώ να πιστεύω πως η Αστροφυσική είναι μία επιστήμη σαν όλες τις άλλες, απλώς εσείς την αντιμετωπίζετε λίγο διαφορετικά, ίσως γιατί πάντα το αχανές σύμπαν, μέσα στο πέρασμα των αιώνων, ενέπνεε στους ανθρώπους μια αίσθηση δέους.
