ΝΑΝΣΥ ΜΠΙΣΚΑ

Της Νάνσυ Μπίσκα, Crete Magazine, Οκτώβριος 2013

Γιορτή μνήμης με σειρά πολιτιστικών εκδηλώσεων στη Νέα Υόρκη από τις 5 έως και 8 Δεκεμβρίου 2013 διοργανώνουν η Παγκρητική Ένωση Αμερικής με την Πολιτιστική & Εκπαιδευτική Επιτροπή της οργάνωσης σε συνεργασία με τους διοικητές των τοπικών Παραρτημάτων για να τιμήσουν τα 100 χρόνια της Ένωσης της Κρήτης με την Ελλάδα (1913-2013).

Οι εορτασμοί της ιστορικής αυτής μνήμης, ορόσημο για την Κρήτη και για την Ελλάδα, θα ξεκινήσουν με τη διοργάνωση Συμποσίου στα Ηνωμένα Έθνη με τίτλο: «Η Κρητική Διατροφή: η διαχρονική προσφορά της Κρήτης μετά την ενσωμάτωσή της στην Ελλάδα στην Καλύτερη Διατροφή και Υγιεινή Ζωή» στις 5 Δεκεμβρίου από τις 12.00 μ.μ. έως και τις 3.00 μ.μ. Στόχος του Συμποσίου είναι να καταδειχθεί η παραδοσιακή Κρητική Διατροφή ως πρότυπο της Μεσογειακής Διατροφής και ως ιδανικής για τη διατήρηση της υγείας και της μακροζωίας. Ταυτοχρόνως, στόχος του Συμποσίου είναι η ανάδειξη της πλούσιας γεωργικής παραγωγής του νησιού και της εξαιρετικής ποιότητας των προϊόντων της. H βουλευτής της Ν.Δ. και επικεφαλής της ελληνικής αντιπροσωπείας στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης κ. Ντόρα Μπακογιάννη και ο διαπρεπής Συγγραφέας κ. Χάρι Μαρκ Πετράκης θα είναι οι αποδέκτες των βραβείων της Παγκρητικής Ένωσης Αμερικής «Βενιζέλειο» και «Καζαντζάκειο» αντιστοίχως, στην επίσημη εκδήλωση “Awards Gala” η οποία θα πραγματοποιηθεί το βράδυ της 6ης Δεκεμβρίου 2013 στο «Terrace on the Park». Θα ακολουθήσουν δύο πολιτιστικά δρώμενα στις 7.30 μ.μ. με 11.30 μ.μ. στις 7 Δεκεμβρίου 2013 στο Κρητικό Σπίτι στην Αστόρια: Θεατρικό έργο «Διάλογοι και Συλλογισμοί την εποχή της Ένωσης – Ιστορική ανασκόπηση των γεγονότων που οδήγησαν στην Ένωση» και μουσική εκδήλωση, σύνθεση αφιερωμένη στην Ένωση.

Την Κυριακή 8 Δεκεμβρίου 2013 θα τελεσθεί Μνημόσυνο για τους ήρωες του Κρητικού Αγώνα για την Ένωση καθώς και Δοξολογία και Αρτοκλασία χοροστατούντος του Αρχιεπισκόπου Αμερικής Δημήτριου στον Καθεδρικό ναό Αγίας Τριάδας, στο Μανχάτταν. Οι εκδηλώσεις θα ολοκληρωθούν το απόγευμα της ίδιας ημέρας στις 3.00 μ.μ. με Κατάθεση Στεφάνου στο Άγαλμα της Ελευθερίας, (South Ferry). Η επιλογή και απόφαση για τους αποδέκτες των βραβείων έγινε από το Δ.Σ. της οργάνωσης μετά από σχετικές προτάσεις και εισηγήσεις των μελών της Παγκρητικής Ένωσης Αμερικής. Το «Βενιζέλειο» βραβείο απονέμεται σε προσωπικότητες που έχουν συμβάλλει και διακριθεί στους τομείς της κυβέρνησης, πολιτικής, διπλωματίας και ευρύτερα έχουν υπηρετήσει το καλό του πολίτη. Το «Καζαντζάκειο» βραβείο δίνεται σε προσωπικότητες που έχουν συνεισφέρει και διακριθεί στις Τέχνες και τα Γράμματα (λογοτεχνία, ποίηση, τέχνη, γράμματα ή σε ακαδημαϊκούς κύκλους). Η επίσημη εκδήλωση των Βραβείων αποσκοπεί στο να γνωρίσει το ευρύτερο Αμερικανικό κοινό αλλά και οι νεώτερες γενεές Ελληνο-Αμερικανών την ιστορία και την επιτυχημένη πορεία της Παγκρητικής Ένωσης Αμερικής.

Ντόρα Μπακογιάννη
Πρόκειται για την πρώτη γυναίκα δήμαρχο Αθηναίων και Υπουργό των Εξωτερικών, η οποία συμμετείχε ενεργά στη διοργάνωση της Ολυμπιάδας του 2004, ενώ το 2005 εξελέγη «World Mayor» από τον οργανισμό «City Mayors». Το 2006, 2007 και 2008 έκανε περήφανο το απανταχού Κρητικό στοιχείο καθώς το περιοδικό «Forbes» την περιέλαβε στη λίστα με τις 100 ισχυρότερες γυναίκες του πλανήτη. Το 2008, της απονεμήθηκε από την επαρχία του Τυρόλου και την πόλη του Ίνσμπρουκ το βραβείο Maximilian Award – European Award for Regional Policy and Local Government και την ίδια χρονιά έγινε δεκτή στο Παρίσι ως η πρώτη γυναίκα ξένη εταίρος της Ακαδημίας Ανθρωπιστικών και Πολιτικών Επιστημών της Γαλλίας και ανακηρύχθηκε στο Σάλτσμπουργκ της Αυστρίας επίτιμη Συγκλητικός της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Επιστημών και Τεχνών. Το 2010 της απονεμήθηκε το παράσημο της Εθνικής Τάξης της Λεγεώνας της Τιμής ενώ εφέτος αναγορεύθηκε Επίτιμη Διδάκτορας του Ευρωπαϊκού Πολυτεχνείου Βουλγαρίας, για την προσφορά της στην ευρωπαϊκή πορεία της Βουλγαρίας και της Ν.Α. Ευρώπης.

ΣΥΝΤΟΜΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Η Ντόρα Μπακογιάννη προέρχεται από οικογένεια Κρητών με μακρά παράδοση στην πολιτική. Είναι κόρη του πρώην πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Μητσοτάκη και της Μαρίκας Μητσοτάκη το γένος Γιαννούκου. Το 1974 παντρεύτηκε με τον γνωστό δημοσιογράφο Παύλο Μπακογιάννη με τον οποίο απέκτησε 2 παιδιά, την Αλεξία και τον Κώστα από τα οποία έχει αποκτήσει 4 εγγόνια. Στις 26 Σεπτεμβρίου του 1989 ο σύζυγός της Παύλος Μπακογιάννης, βουλευτής της Ν.Δ. στη μονοεδρική της Ευρυτανίας, δολοφονήθηκε από την τρομοκρατική οργάνωση «17 Νοέμβρη». Εννέα χρόνια μετά παντρεύτηκε τον Ισίδωρο Κούβελο. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες και Επικοινωνία στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου. Συνέχισε τις ακαδημαϊκές της σπουδές στη Νομική Σχολή, όπου αποφοίτησε από το τμήμα Δημοσίου Δικαίου της Νομικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών. Μιλά γερμανικά, γαλλικά και αγγλικά. Μετά τη δολοφονία του συζύγου της, το Νοέμβριο του 1989 εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής του Ελληνικού Κοινοβουλίου κερδίζοντας τη μονοεδρική περιφέρεια της Ευρυτανίας, όπου επανεξελέγη και στις δύο επόμενες εκλογικές αναμετρήσεις, τον Απρίλιο και τον Οκτώβριο του 1990. Τον Οκτώβριο του 1990, ορκίστηκε στην κυβέρνηση Μητσοτάκη της Νέας Δημοκρατίας Υφυπουργός στον Πρωθυπουργό και τον Δεκέμβριο του 1992 ανέλαβε το Υπουργείο Πολιτισμού. Τον Σεπτέμβριο του 1996, τον Απρίλιο του 2000, τον Σεπτέμβριο του 2007 και τον Οκτώβριο του 2009, εξελέγη πρώτη σε σταυρούς βουλευτής Α΄Αθηνών με τη Νέα Δημοκρατία. Τον Οκτώβριο του 2002 εξελέγη η πρώτη γυναίκα στην ιστορία της πόλης των Αθηνών Δήμαρχος Αθηναίων, με ποσοστό 60,6%, που είναι το μεγαλύτερο που έχει πάρει ποτέ δήμαρχος στο δήμο της Αθήνας. Τον Φεβρουάριο του 2006 ανέλαβε τα καθήκοντα του Υπουργού Εξωτερικών στην κυβέρνηση Καραμανλή, θέση την οποία κατείχε μέχρι και τον Οκτώβριο του 2009. Τον Νοέμβριο του 2009 διεκδίκησε την ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας. Τον Μάιο του 2010 διεγράφη από το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας. Τον Νοέμβριο του 2010 ηγήθηκε πρωτοβουλίας πολιτών που ίδρυσαν το πολιτικό κίνημα της Δημοκρατικής Συμμαχίας. Τον Μάιο του 2012, η Δημοκρατική Συμμαχία λόγω της κρισιμότητας των εκλογών και του ισχύοντος εκλογικού νόμου, αποφάσισε μέσα από ένα συγκεκριμένο προγραμματικό πλαίσιο αρχών και θέσεων, τη συνεργασία με τη Νέα Δημοκρατία αναστέλλοντας τη λειτουργία της. Στις εκλογές της 17ης Ιουνίου 2012 η Ντόρα Μπακογιάννη ορίζεται επικεφαλής του ψηφοδελτίου Επικρατείας της Νέας Δημοκρατίας. Η κυρία Μπακογιάννη στάθηκε πάντοτε αρωγός στο έργο της Παγκρητικής Ένωσης Αμερικής.

Χάρι Μαρκ Πετράκης

Ο Χαράλαμπος Πετράκης θεωρείται ο πιο σημαντικός Ελληνοαμερικανός συγγραφέας της γενιάς του με δέκα βιβλία, έξι νουβέλες, τρεις συλλογές μικρών ιστοριών, και μια αυτοβιογραφία. Υπήρξε δύο φορές υποψήφιος για το Εθνικό Βραβείο Βιβλίου στις Η.Π.Α. και βραβεύθηκε με τα βραβεία: Friends of American Writers Award, Friends of Litterature Award, Society of Midlands Authors Award και Ο’ Henry Award. Πρόσφατα τιμήθηκε με το βραβείο Film Hellene Honorary Award 2013 για την ταινία “Όνειρο Βασιλιάδων” (“A Dream of Kings”), βασισμένη στο ομώνυμο βιβλίο του, που μπήκε στη λίστα των μπεστ σέλερ των “New York Times”. Θέμα του βιβλίου είναι η ιστορία ενός Έλληνα του Σικάγου, τρυφερού, αλλά όχι πιστού, συζύγου και πατέρα, ο οποίος μαθαίνει ότι ο γιος του πεθαίνει. Μέρος της ταινίας, στην οποία πρωταγωνιστούν ο Άντονι Κουίν και η Ειρήνη Παπά, γυρίστηκε στην οδό Χάλστεντ στην Greektown του Σικάγου. Ο Χάρι Μαρκ Πετράκης δίδαξε σε αρκετά αμερικανικά πανεπιστήμια και ανακηρύχθηκε επίτιμος διδάκτορας.

ΣΥΝΤΟΜΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

To 1916 o πατέρας του Χάρι, ιερέας Μάρκος Πετράκης, εγκαταλείπει την Κρήτη με τη γυναίκα του Στέλλα και τα τέσσερα παιδιά τους για να προσφέρει τις υπηρεσίες του σε μια πολυπληθή παροικία Κρητικών ανθρακωρύχων που βρίσκεται στην πόλη Price της πολιτείας Utah των Η.Π.Α. Οι νεαροί Κρητικοί είχαν έρθει στην Αμερική μέσω μιας διακρατικής συμφωνίας για επαγγελματική μαθητεία στα ανθρακωρυχεία της Utah. Η εργασία στα ορυχεία εκείνη την εποχή ήταν ιδιαίτερα σκληρή και πολλοί έχασαν τη ζωή τους σε εργατικά ατυχήματα. Είχαν χτίσει μια εκκλησία αλλά δεν είχαν παπά και έγραψαν στον Αρχιεπίσκοπο στην Κρήτη να τους στείλει ιερέα, με την προϋπόθεση όμως να έχει οικογένεια καθώς οι ίδιοι μετανάστευσαν στην Αμερική τελείως μόνοι, χωρίς μανάδες, αδελφές, συζύγους. Η οικογένειά του ήρθε με το καράβι στη Νέα Υόρκη και ταξίδεψε με τραίνο μέχρι το Salt Lake City. Από εκεί με αυτοκίνητο έφτασαν στον τελικό προορισμό τους, την πόλη Price. Η σκηνή που διαδραματίστηκε στο Salt Lake City ήταν βγαλμένη από γουέστερν: χωρίς να το ξέρουν οι γονείς του 1000 νεαροί Κρητικοί ανθρακωρύχοι τους περίμεναν στο σταθμό του τρένου και μόλις έφτασαν έβγαλαν τα περίστροφα από τις ζώνες τους και άρχισαν να πυροβολούν στον αέρα για να το γιορτάσουν. Η μητέρα του σκέφτηκε πως ξαφνικά βρέθηκαν σε εμπόλεμη ζώνη και τρομοκρατήθηκε. Αλλά μόλις άρχισε να κατεβαίνει από το τρένο μαζί με τις δύο αδελφές του, ντυμένες και οι τρεις σε λευκά δαντελένια φορέματα, μια απότομη σιωπή απλώθηκε γρήγορα ανάμεσα στους συναγμένους άνδρες. Συγκινήθηκαν και άρχισαν να κλαίνε κάνοντας το σταυρό τους, ενώ μερικοί φιλούσαν τα κρόσσια του φορέματος της μητέρας του καθώς περνούσε ανάμεσα τους. Μια φωτογραφία ύψους 2.5 μέτρων που αποθανατίζει την έλευση της οικογένειας του στην Αμερική αποτελεί ένα από τα μόνιμα εκθέματα του Αμερικανικού Μουσείου Μετανάστευσης στο Ellis Island της Νέας Υόρκης. Ο Χάρι ήταν το πέμπτο παιδί της οικογένειας ανάμεσα σε έξη. Γεννήθηκε το 1923 στο St. Louis. Λίγους μήνες μετά τη γέννησή του η οικογένεια του μετακόμισε στο Σικάγο. Ο πατέρας του υπηρέτησε στην ενορία του Αγίου Κωνσταντίνου και Ελένης στο South Side του Σικάγου μέχρι και το 1951 που αποδήμησε. Οι γονείς του ανέπτυξαν πρωτοπόρα προγράμματα στηρίζοντας άπορους μετανάστες με συσσίτια. Στην ηλικία των 11 χρονών ο Χάρι προσβλήθηκε από φυματίωση και αναγκάστηκε να παραμείνει για δύο χρόνια στο κρεβάτι, με συντροφιά τα βιβλία. Όταν ανάρρωσε συνέχισε να διαβάζει βιβλία από την βιβλιοθήκη της γειτονιάς του. Κατά τη διάρκεια της φοίτησής του στο Γυμνάσιο άσκησε σειρά επαγγελμάτων. Μεταξύ άλλων εργάσθηκε στα χαλυβουργεία και ως αχθοφόρος στα τρένα. Στα είκοσι δύο του χρόνια παντρεύτηκε την Diane Perparos, την οποία γνώριζε από το σχολείο και μαζί της απέκτησε τρεις γιους και τέσσερα εγγόνια. Στα έργα του περιγράφει τον αγώνα και την αγωνία των Ελλήνων μεταναστών που αναζητούν το αμερικανικό όνειρο. Ήξερε από τον πατέρα του, τις συνθήκες υπό τις οποίες εργάσθηκαν οι συμπατριώτες του στα ανθρακωρυχεία στη Γιούτα. Ήξερε, από πρώτο χέρι, τις αντιπαραθέσεις με τους Μαύρους στα χρόνια της οικονομικής δυσπραγίας στο Σικάγο. Γνώριζε τους γκάνγκστερ και τους χαρτοπαίκτες μιας κι ο ίδιος είχε εθιστεί στο χαρτοπαίγνιο για κάποιο διάστημα. Ήξερε τα ελληνικά εστιατόρια, τα ελληνικά ζαχαροπλαστεία, τα ελληνικά ανθοπωλεία. Το 1970 δημοσίευσε την αυτοβιογραφία του «Stelmark: A Family Recollection» καταγράφοντας τις προσωπικές του εμπειρίες και της οικογένειάς του στην κεντροδυτική Αμερική.